Hastalıkta eşitlik

Değerlerimize bu kadar saldırılırken ve onca insan öldürülürken gündelik hayatlarının doğal akışında sağlıklı kalabilmek ne mümkün! Hiç kimsenin kendi adına ‘sağlıklıyım’ diyemeyeceği günlerden geçiyoruz. İçimizden birileri kendisinin bedensel iyilik halinden bahsedebilir. Ama o kadar. Ruhsal iyilik hali bu koşullarda mümkün mü? Ya sosyal iyilik hali? Hasılı, bir hastalıktan muzdarip olmamak sağlıklı olduğumuz anlamına gelmiyor.

Dünya Sağlık Örgütünün “Salt bedensel ve ruhsal değil aynı zamanda sosyal iyilik halidir sağlık” tanımının eksik kalmışlığı ne de kolay hissediliyor şimdilerde. Yaşadığımız günler bize bu tanımın eksiğinin “aynı zamanda siyasal hali” olduğunu ayan beyan göstermekte.

Evet, hiç kimse sağlıklı değil ‘sırça köşkünde’. Bu koşullarda (varsa) bedensel iyilik halinin de devamı pek mümkün görülmüyor. Hepimiz çevremizden aşinayızdır; stres altında kimimizin midesi kimimizin başı ağrır, kimimiz ishal olur, kimimizin tansiyonu yükselir, kimimizde de kalp spazmı gelişir. Bırakalım toplumsal travmaları, mevsim geçişleri bile sindirim sistemi, kalp gibi kimi hastalıkların görülme sıklığını artırmakta. Hasılı tüm bu altüst oluş, katliamlar, OHAL, mülksüzleştirilme, aş ve işten edilme halleri hem ruhsal, hem bedensel iyilik hallerimizi tehdit ediyor. Bir anlamda hepimiz sağlıksız olma hallerinde eşitleniyoruz.

Kişi başına reçete edilen ilaç sayısı konusunda dünyanın ekseriyetine fark atan bir ülkede yaşıyoruz. Üstüne üstlük darbe, cunta, savaş, OHAL, seri katliamlar ile daha da bir sağlıksız olma hallerindeyiz. Diyebiliriz ki hasta ve reçete sayımız bu minvalde daha da artacak.

Tam da bu noktada yeni yıl itibarı ile haber geldi SGK’den ( Sosyal Güvenlik Kurumu): “Hasta muayene ücretlerine yüzde yirmi ile yüzde altmış oranında zam...”

Ne demeli?

Sağlıcakla kalın mı?

Ama nasıl?
Alıntıdır kaynak:
https://www.evrensel.net/yazi/78224/hastalikta-esitlik